شرکت Enemalta، ارائه دهنده ی خدمات انرژی خود با اپراتور Cloud Streamcast Technologies خبر داد.
این معامله شامل تجهیز یک در بخشی از امکانات زیرزمینی موجود در Enemalta است.
Streamcast از امکانات زیرزمینی Enemalta برای توسعه یک 4 سطحی استفاده خواهد کرد که بر پایه امنیت و پایداری ساختاری ذاتی سایت ها و همچنین شرایط پایدار و کم حرارت ساخته می شود.
این سازمان ها تاکیدشان بر برخی از مزایای کلیدی قرار دادن بصورت زیرزمینی خدمات شبکه شامل عایق حرارتی و امنیت فیزیکی می باشد. این حقیقت که Enemalta متخصص در حوره انرژی است نشان دهنده ی این است که هزینه های انرژی نیز رقابتی خواهد بود. پروژه آزمایشی در پایان سال جاری آغاز خواهد شد.
اما در حالی که قرارداد Enemalta ممکن است جدیدترین نمونه از یک زیرزمینی در اروپا باشد، اما جالب ترین نمونه ی سال جاری نیست. این افتخار نصیب Lefdal Mine (LMD) می باشد.

Lefdal مفهوم های زیرزمینی را به دست گرفته و با آن کار کرده است. این مرکز، که توسط سرمایه گذاران منطقه ای و شرکت برق نروژی SFE حمایت می شود، دارای ظرفیت 120,000 متر مربع (1.3 میلیون فوت مربع) برای فضای دیتاسنتر و بیش از 200 مگاوات ظرفیت IT است که اگر به طور کامل استفاده شود، بزرگترین در اروپا خواهد بود.
همانند سایر زیرزمینی، سازمان هایی که در پشت LMD قرار دارند – بعنوان مثال Rittal و IBM– بیشترین امنیت فیزیکی پشتیبانی شبکه سایت را فراهم میکنند. با این حال، سیستم خنک کننده ی آن و دسترسی به انرژی های تجدیدپذیر ارزان، احتمالا از ویژگی های برجسته سایت است.
LMD از از خنک کننده آب دریا از طریق یک fjord نزدیک برای ایجاد انرژی بسیار پایین (PUE) بین 1.08 و 1.15 استفاده می کند. این واقعیت که معادن زیر سطح دریا هستند نیز به این معنی است که بر خلاف بعضی از تجهیزات خنک سازی آب دیگر رقبا، نیازی به پمپاژ آب دریا به تجهیزات نیست.
تاسیسات LMD می تواند تراکم قدرت را تا 50 کیلو وات در هر رک پشتیبانی کند. LMD در حال حاضر تنها یک منبع تغذیه برق هیدروالکتریکی دارد، اما می گوید که این محصول در طی 10 سال گذشته، 99.97 درصد اطمینان آماری داشته است. دومین فید مستقل پسیو شبکه برای سال آینده برنامه ریزی شده است.
به طور کلی، LMD معتقد است که هزینه های ساخت و ساز در هر مگاوات برای تاسیسات 30 تا 60 درصد پایین تر از ساخت یک استاندارد در اروپا است. این واقعیت که نیازی به ساخت پوسته بیرونی وجود نداشت و ویژگی های امنیتی فیزیکی کمتری مورد نیاز بود، به پایین نگه داشتن هزینه ها کمک کرد.
تا کنون تنها فاز اول سایت چند سطحی با حدود 45 مگاوات ظرفیت خنک کنندگی موجود است. فضای نهایی دارای شش سطح که تقریبا به 75 اتاقک تقسیم می شود خواهد بود.




کانتینرهای زیرزمینی
هنگامی که صحبت از فضای سفید واقعی پیش می آید، مشتریان LMD چند گزینه پیش رو دارند. گزینه اول، یک متداول بر اساس طرح های Rittal و IBM است. سازه های بتنی با سه طبقه ساخته شده در داخل معدن هستند. LMD ادعا می کند که هزینه ساخت و ساز آنها کم است و هر ساختمان تا 2500 متر مربع از فضای خالص را خواهد گرفت.
گزینه ی دیگر انتخاب یک پشته سه لایه از کانتینری از تأمین کنندگان موجود از جمله Rittal است. LMD می گوید این رویکرد باعث می شود که ساختارهای پیچیده در خارج از معدن انجام شود. این امر همچنین رسیدگی به مسائل مربوط به سخت افزار میکروتیک را آسانتر می سازد. ، زیرا کانتینرها را می توان جدا کرد و در صورت نیاز جایگزین نمود.
مشتریان اولیه عبارتند از Fortuitus AG ، متخصص فن آوری تامین مالی سوئیسی، که 5 مگاوات زیرساخت محاسباتی با سرعت بالا (HPC) را در زیر زمینی نصب کرده است و iNNOVO Cloud ، که از سرویس هشدار Cryptocurrency پشتیبانی می کند.
استفان سیکنبرگر، مدیر عامل شرکت فناوری اطلاعات iNNOVO Cloud در بیانیه ای گفت:
یکی از مزایای Lefdal Mine این است که می توانیم انتخاب کنیم که کدام سطح DC نیاز داریم. این باعث انعطاف پذیری زیادی در رابطه با مدل های کسب و کار اساسی و محاسبات هزینه می شود، زیرا ما می توانیم برای SLA های بالا از DC TIER پایین و برای SLA های پایین از DC TIER های بالاتر استفاده کنیم.
سرکوب هیپوکسیک آتش
Ledfal دارای قدرتی انحصاری در مراکز داده زیر زمینی در نروژ نیست. Green Mountain نیز دارای دو مرکز مجاور در کشور است و برنامه هایی برای گسترش به مناطق دیگر نیز دارد. مانند LDM، او نیز از خنک کننده آب دریا در تاسیسات زیرزمینی خود در استاوانگر استفاده میکند که در داخل یک مکان سرکوب هیپوکسیک آتش آتشفشانی است که حرکتی نوآورانه است. مقدار اکسیژن هوا به حدود 15 درصد (از 21 درصد) کاهش می یابد، که مانع از احتراق می شود. عدم استفاده از سیستم های جلوگیری از آتش سوزی خطر آسیب به فناوری اطلاعات را نیز کاهش می دهد.
ایالات متحده نیز دارای سهم خود از شرکت هایی است که از امکانات زیرزمینی بهره می گیرند، از جمله " The Underground" متعلق به Iron Mountain، که شامل دیتاسنتری است که 220 فوت پایین تر از سطح زمین در معدن سنگ آهک سابقی که کاملا محافظت می شود در بویرز، واقع در پنسیلوانیا فعالیت می کنند.
جنبه های منفی
با وجود مزایای بهره وری و انعطاف پذیری تاسیسات زیرزمینی، زیر زمینی بودن جنبه های منفی به خصوصی را نیز دارد. همانطور که در مقاله Data Center Knowledge قبلی اشاره شد، همه سایت های زیرزمینی برای تبدیل به مراکز داده مناسب نیستند. برای مثال، معادنی که متعلق به زمانی پیش از دهه 1960 هستند، ممکن است دارای همبستگی ساختاری مورد نیاز برای یک عملیاتی نباشند. آب و رطوبت نیز ممکن است مشکل ساز شود.
در حالی که سایت هایی مانند LMD مشکل خنک کنندگی خدمات شبکه را با استفاده از آب دریا حل کرده اند، تهویه می تواند برای برخی از سایت های زیرزمینی چالش مهمی باشد؛ روش هایی نظیر خنک سازی با هوای آزاد ممکن است امکان پذیر نباشد و یا گران تر باشد. کارکنان نیز ممکن است با ایده ی اقامت در زیرزمین برای مدت طولانی موافق نباشند.
یکی دیگر از مشکلات بالقوه این است که برخی از تاسیسات زیرزمینی - در غار ها، معادن و یا پناهگاهها - ممکن است در نقاطی دور افتاده باشد. اتصالات، ارتباطات و مسائل مربوط به تاخیر ممکن است دامنه مشتریان بالقوه را محدود کند. این می تواند توضیح دهد که چرا مشتریان اولیه Lefdal به طور خاص HPC هستند.
اما در حالی که برخی از سایت های زیرزمینی دور افتاده هستند، ممکن است این یک فرصت جدید برای سایت های زیرزمینی هدفمند در مناطقی با جمعیت متراکم باشد، که زمین محدود و قیمت املاک و مستغلات بالا است. به عنوان مثال، Data Center Knowledge اخیرا گزارش داده که دولت سنگاپور موافقت کرده است mikrotik که برای پروژه ای تحقیقاتی در خصوص ساخت مراکز داده زیرزمینی و یا بر فراز آسمان برای تأمین نیاز ظرفیت جدید مورد تقاضا سرمایه گذاری کند.
همانطور که تقاضا برای ظرفیت جدید اج بیشتر میشود - بعلت الزامات توزیع محتوا و همچنین برنامه های کاربردی و دستگاه های IoT جدید - احتمال دارد که طرح های زیرزمینی و دیگر طرح های فضایی کارآمد همچنان فراگیرتر شوند.
سایت های زیرزمینی ممکن است به معنای واقعی کلمه در زیر زمین باشند، اما به نظر می رسد که آنها از یک گزینه ی جایگزین به گزینه ی اصلی مبدل شده اند