تاریخ عروسی های مجلل ایرانی به زمان زرتشتیان بر می گردد. ما ایرانی ها همیشه عاشق عروسی های پر زرق و برق و شاد بوده ایم و هنوز هم هستیم. اگر می توانستیم نظر اجدادمان را راجع به تشریفات عروسی بپرسیم حتما به ما می گفتند که “اصلا اگر عروسی هفت شب و روز نباشد که عروسی نمی شود! ” در این مقاله قصد داریم نگاهی گذرا به برخی از این تشریفات داشته باشیم:
تشریفات عروسی به سبک ایرانی


خواستگاری اول:

در فرهنگ ایرانی خانواده جایگاه مهمی دارد. در گذشته وقتی یک پسر به سن ازدواج می رسید وابستگان نزدیک خانواده به جستجوی دختران مناسب می رفتند. خانواده این دختران منتخب باید از نظر فرهنگی،طبقه اجتماعی و مالی هم سطح با خانواده پسر در یک سطح می بودند تا امکان ازدواج و دریافت جواب مثبت از خانواده دختر بیشتر می شد.این گروه درخواست خود را مبنی بر تمایل خانواده پسر اعلام می کردند و جواب خانواده دختر را به خانواده پسر اعلام می کردند.
خواستگاری دوم:

پسر جوان همراه با خانواده خود به خانه های که جواب مثبت اولیه داده بودند می رفت و از میان آنها یکی را انتخاب می کرد. در آخر این خانواده دختر بود که همیشه جواب آخر را می داد و موافقت یا عدم موافقت خود را با ازدواج اعلام می کرد.
بله بران:

مهمانی با تعداد مهمان های محدود بوده است که کمی بعد از خواستگاری دوم برگزار می شده و در آن خانواده پسر هدایا و پیشکش های زیادی را برای دختر و خانواده وی می آورده اند و هدف آنان جلب رضایت کامل دختر و همچنین رسمی کردن قرار و مدار های عروسی بوده است.
حنابندان:

مهمانی بوده است که یک روز قبل از عروسی در خانه عروس و داماد برگزار می شده است که در آن دوستان و نزدیکان عروس وداماد طی تشریفات خاصی آنها را برای عروسی آرایش و آماده می کردند. این مهمانی می توانسته است تا روز بعد نیز ادامه یابد.
نامزدی:

مهمانی بوده است که در مقدار مهریه و شرایط عقد و ازدواج و تاریخ مراسم و نحوه تشریفات عروسی معین می شده است.
شیرینی خوران:

مهمانی بعد از نامزدی است که در آن با چای و انواع شیرینی از مهمانان پذیرایی می شده است و رقص و پایکوبی مهمانان تا روز بعد ادامه داشته است.
جهازبران:

مهمانی بوده است که در آن مردان خانواده و وابستگان عروس وسایل جهزیه او را با ساز و آواز بر روی طبق هایی به خانه داماد می برند
عقد:

مراسم عقد در خانه پدر عروس برگزار می شده است. این مراسم شامل ساعت ها رقص و پایکوبی بوده است و همگان از بودن در آن لذت می برده اند. البته این جشن به عنوان یکی از مهم ترین رخداد های زندگی هر ایرانی دارای آداب و رسوم و تشریفات خاصی بوده است که هنوز هم نسخه تغییر یافته آن در عروسی های ایرانیان معاصر انجام می شود.
لباس عروس و داماد:

در فرهنگ قدیم ایرانی لباس عروس و داماد هردو به رنگ سفید بوده است. این رسم هنوز هم در میان مردم پاکستان و پیروان دین زرتشت رعایت می شود.
سفره عقد:

سفره عقد یکی از مهم ترین ارکان مراسم عقد محسوب می شده است. نوع سفره از پارچه ای ساده تا ترمه های زردوزی شده و گران قیمت بنابر تمکن مالی خانواده عروس متغیر بوده است. بر روی سفره عقد وسایلی می گذاشته اند که هر کدام معنا و مفهوم خاص خود را دارد.
آینه و شمعدان:

مهم ترین عنصر سفره عقد محسوب می شود. بعد از تمام شدن مراسم به خانه عروس و داماد برده می شده تا یادگاری از مراسم عقد و نشانه خوشبختی و آورنده نور به خانه و زندگی زوج جوان بوده است.
نان:

که معمولا از نان سنگک استفاده می شده است به عنوان نماد ثروت بوده است.
خونچه:

ترکیبی از هفت دانه و ادویه، خشخاش، برنج، سبزی خوردن، نمک نمادی برای دور کردن پلیدی و شیاطین از زندگی جدید
تخم مرغ:

نماد باروری
میوه های فصل:

نماد شادابی زندگی آینده بوده است
بادام،گندم و گردو:

نماد برکت و روزی زیاد می باشد.
شاخه نبات:

نماد شیرین زندگی مشترک است
نخ و سوزن:

نماد یکی شدن و اتصال دو خانواده عروس و داماد
منقل و اسپند:

برای دور کردن چشم بد از زندگی زوج جوان است.
سکه:

نماد گشایش روزی و درآمد بالا برای زوج جوان بوده است.
کله قند:

هنگام انجام عقد بر روی سر عروس و دامان سابیده می شده است تا زندگی آنان سرشار از شیرینی باشد.
مادرزن سلام:

در این مهمانی که روز بعد از عروسی برگزار می شود،داماد به خانه قبلی عروسی رفته و هدیه هایی برای مادر زن خود می برد.


پاتختی:

مهمانی بوده است بعد از مراسم ازدواج که در آن عروس خانه خود را با گل های فروانی آراسته می کند و مهمان های دعوت شده برای وی کادوهای فراوانی می آورند و تا صبح به شادی می پردازند.
پاگشا:

مهانی بوده اس که در خانه تازه عروس برگزار می شده و هدف از آن اعلام رسمیت تشکیل خانواده جدید به همگان بوده است
ماه عسل:

مسافرتی است که زوج بعد از برگزاری کامل مراسم و تشریفات ازدواج خود، می روند تا قبل از ورود به روزمرگی های زندگی زمانی را به خوشی بگذرانند.


کلام آخر:

عروسی های ما ایرانی ها دیگر به اندازه گذشته ها تشریفاتی و البته طولانی نیست.اما این دلیل آن نمی شود که نتوانیم مراسم عقد و ازدواج عالی داشته باشیم. همکاران متخصص ما در تشریفات مجالس البرز تمام سعی خود را می کنند تا تمام مهمانی های شما به خاطراتی فوق العاده برایتان تبدیل شود.ما ازدواجی به سبک ایرانی را برایتان فراهم می کنیم.